February 6, 2012 In Uncategorized

Berklee deel twee

Het bijhouden van een blog is makkelijker gezegd dan gedaan. Het onderhouden van vrienden en familie (en vage kennissen 😉 … ) is al een vak apart… Zoals men voorspelde had ik na een maand last van “homesickness”… En dat had ik nog niet eerder meegemaakt. Maar goed dat ik ook nog eens griep had en dat weekend lekker in bed kon blijven – facebook te chekken en te zwijmelen over mijn stad Leiden waar iedereen op de gracht kon schaatsen… Goed, ik heb het overleefd, ik zit hier goed op mn plek en ben dus flink aan de studie. Ze houden me hier de hele dag bezig. Ik heb erg veel lessen. Core-classes met theorie, zo moet ik bijvoorbeeld voor “arrangeren” een stuk schrijven voor een band met ritme sectie en vijf blazers waarna we dat dan halverwege het semester in de studio mogen opnemen. Overdag heb ik dus lessen tussendoor jammen met mensen, savonds extra repetities, naar concerten en huiswerk maken.

Daarnaast heb ik mn eerste optreden gehad  – in een assisted living house. De bejaarden in Amerika zijn hier net iets anders dan in Nederland, omdat ze al mijn jazz liedjes precies meezingen. Elke tekst kennen ze, tis ten slotte hun jeugd, erg goede reacties gehad. Verder ga ik donderdag optreden in het Berklee Performance Centre!! Namelijk tijdens het “womens musicians network 15th annual concert”  met een gospel vocal septet en eind maart heb ik een optreden voor Fulbright in Harvard.

Het is natuurlijk wel wennen hier, Berklee is een omgeving waar iedereen in zijn eigen bubble zit, op weg om ‘beroemd’ te worden. Nou is beroemd zijn(in de jazz) een beetje ‘overrated’ dus mijn doel is anders. Ik wil graag op zoek naar mijn eigen geluid en hoe ik dit met anderen kan delen. De kunst is dus om mensen uit hun bubble te krijgen en een connectie te maken. Die connectie maken met mensen, zowel met muzikanten als publiek geef t mij inspiratie en zorgt ervoor dat ik op een hoger niveau kan musiceren. Dit geeft mijn reis wel meer perspectief, ik dus heb interessante gesprekken met allerlei mensen.

Mijn lessen zijn super.  David Scott (link –  hij trad op met Gloria Estefan, Phil Mattson en Darmon Meader (New York voices)), ik zing jazz bij hem, maar ook doen we veel aan techniek. Verder heb ik een bebop – jazz ensemble van Ron Mahdi (link – trad op met o.a. Chet Baker, Art Farmer, Milt Jackson). Dit ensemble is enorme uitdaging, ik zing samen met een saxofonist en heb eigenlijk geen teksten, omdat het vrijwel alleen jazz/bebop nummers zijn en veel improvisatie. Mijn tweede ensemble wordt gegeven door Jason Palmer, een trompettist. Hier doen we moderne jazz, rare maatsoorten, en harmonien. Een voorbeeld is het nummer Shed van Aaron Goldberg. ( link  ) … ook hier geen teksten… maar goed. Mijn derde ensemble is ‘advanced vocal jazz ensemble’ waarvoor ik audititie moest doen, dit is een close harmony groepje van 5 mannen en 5 vrouwen. Waarschijnlijk gaan we als ensemble ook nog de studio in aan het eind van het semester want de docent (Dave Devoe) is erg enthousiast.

Over de nieuwe cd …. Na 4 maanden keihard werken is het dan zover. Mijn cd is klaar. Polaroid, hier de teaser… Samen met Geoff heb ik in twee weken de opnames gemaakt, in mijn huis, volledig vocaal, op vinger knips en voetstappen na. Mijn volgende blog gaat over onze ervaringen hiermee. Ik hoop dat jullie deze cd leuk vinden, hij is te koop via bandcamp als download of als fysieke cd… (die ik dan – jaja – persoonlijk naar je opstuur 🙂 …. )

“Polaroid is a snappy 6 track Jazz a cappella EP about streetlamps, fireflys, endings and beginnings. Recorded in 2 short weeks in Leiden, Vivienne Aerts (Netherlands) teamed up with Australian electronic producer Geoff Baker. Using her voice to the limits, Vivienne layers 40 vocals on a single song, mimicking basses, trumpets, strings and whole choirs. Swinging along the rhythm are finger clicks, hand claps, foot stomps and matchbox snaps. The vivacious energy and beauty of the songs leaps out from the first moment of this work. For more information contact (info@vivienneaerts.nl).

Foto’s: o.a. nachtelijke jamsessies, mn ensemble, ik op de foto met bekende muzikanten (George Clinton, Mike Stern, Richard Bona, Dave Weckl) en mijn Hollands-overleef-verrassings pakket en trader Joe’s (mn supermarkt) …

[slideshow]

 

January 1, 2012 In Uncategorized

Op naar Boston

Zo, het wordt toch echt tijd om wat te schrijven. Ik ben hier nu een week, en bijna over mn jetlag heen. Het lijkt alsof ik weken niet geslapen heb, misschien is dat ook zo. De laatste weken in Nederland zaten vol met optredens, concerten, sociale activiteiten en feestjes, extra werk, fondsen werven, mn huis opruimen en organiseren zodat ik precies met 20 kilo (ipv 40) naar Amerika kon vertrekken (sjouwen is niet zo mijn hobbie). Dit resulteerde in dat ik meteen bij aankomst een paar nieuwe schoenen moest kopen omdat ik maar twee paar (erg degelijke) mee had – bonus. Het sneeuwt hier – nog niet, de snowboots zijn dus veel te warm, en ik heb nu efficiënte kleine lage hakjes gekocht – meer mijn stijl. De reis hierheen was langer dan gepland vanwege harde wind op Londen, daardoor werd mn vlucht naar Boston verzet en moest ik de hele middag op Heathrow wachten. Eenmaal geland op Boston vond de douane beambte de foto op mijn visa gezellig en nadat hij ‘Fulbright en Berklee’ op mijn papieren zag begon hij meteen te vertellen dat er deze week een jazz klarinettist bij hem aan de balie stond “I love jazz!!” … prima dus.

De familie waar ik logeer is familie van een gitarist die ik ken – hij woont zelf in New York en ik ga hem binnenkort weer opzoeken. Het is een leuke familie – Yas (die zelf ook aan Berklee heeft gestudeerd heeft en nu pianist, zangeres en euritmiek docent is) Tim (professor op Brandeis universiteit in onder andere informatica en wiskunde), hun twee kinderen Caitlin (16) en Ryan (13) en twee honden. Ik heb mn eigen slaapkamer en kan hier blijven tot eind mei. (In juni ben ik even in Nederland voor wat concerten, als je nog ideeën hebt ….) Ideaal is het dat er hier dus een vleugel staat en.. het is dicht bij Berklee. In een kwartiertje ben ik erheen gefietst.

Boston is een mooie stad, het is vriendelijk en toegankelijk en heeft veel cultuur. De gebouwen lijken wel een beetje op die in Leiden, al is dit allemaal wel wat nieuwer natuurlijk, en enorm veel groter. Er zijn veel flats maar ook kasteelachtige huizen met ornamenten, echt victoriaans. Ik heb een rondleiding gekregen van pianist Joel Hill (die deze kerst in Nederland was om op te treden met Alex Labrie – een gitaar student uit Berklee wiens ouders in voorschoten wonen). En ben gaan winkelen met Yas. Dit weekeind waarschijnlijk nog wel even naar een museum. Maandag Martin Luther King day, de nationale feest dag.

Berklee is een geweldige school, komende dinsdag begint mijn introductieweek, de week daarna beginnen de lessen. Ik ben deze week gister begonnen met een schift te maken in de lessen die ze geven, en dat zijn er wel een paar. Even wat getallen. Berklee heeft 4131 studenten,    uit wel 80 landen, ze hebben 12 studierichtingen en 29 instrument-hoofdvakken. Ongeveer 30% van de auditanten wordt toegelaten maar niet elke student kan genoeg geld bij elkaar krijgen. Want Het is een dure studie, je betaald $14.000 per semester. Ze hebben 21 gebouwen in het midden van Boston, en 5 concertzalen, ze hebben studio’s, en repetitie ruimtes en zelfs hun eigen boekhandel en uitgever. (Feiten over Berklee)

Ik doe de major professional Music en ik kan een hoop van mn vakken zelf inrichten. Nu ben ik dus aan het kijken naar de 1172 vakken die ze aanbieden (Link naar Berklee vakken) … en aan het bedenken wat mijn prioriteiten zijn. (Als iemand ideeën heeft – mail ze … ) Standaard vakken zijn Harmony, Arranging, Composition en Eartraining en music business vakken.Voor sommige vakken in je vrije ruimte moet je weer andere vakken gedaan hebben, maar kheb wel een paar ideeen: ENVC-232 a cappella ensemble van Joey Blake,  CW-216-00 vocal writing van David Scott, AR-331 bigband arranging van Greg Hopkins, PSVC-425 advanced improvisation for vocal.  Ook is er een lijst met de zangdocenten – wel 52  – en er zitten een hoop grote tussen. Elk semester kun je weer een andere zangdocent kiezen waardoor je van iedereen verschillende dingen leert. Zelf kun je je voorkeur opgeven en tijdens de introductie week word iedereen getest en ingedeeld op niveau in ensembles, theorieklassen en dus bij een zangdocent.