Last weekend I went to Boston Illuminus Festival, an evening with lights projected on buildings, interactive art and technology. More info on http://illuminusboston.org/
Here some pictures 🙂
On Sunday Oct 12th I went to the Honk festival in Harvard square that has been going on for a while. Three days of parade, taptoe, street and swing bands. What a blast, I was so happy that I saw the last day of the program! Then, I met a friend who told me that he would go to the PRONK festival, that would be in Providence the next day. I decided to join him and his friends. Originally the festival is held every year, and it is a very organic program that floats from one performance into the other without breaks, stops or thinking. And the Audience just follows. We started on a big field where all the bands got together and from there we walked alongside the parade that went through the city. After diner we continued at the three many stages and hopped from performance to performance. The Last concert of the evening was in the empty – parking garage under the big bridge where everything really went crazy!!! People crowdsurfing, standing on the drums, making a lot of sound… and go on! Here some video and some pictures of those two days full of live street-band music.
More info on http://providencehonkfest.org/
http://youtu.be/AJslCd0UnGQ
Here are just some pictures of my tour-week with Jernej Bervar from Slovenia. Jernej is a fantastic guitar player and he and his girlfriend stayed with us in Leiden, Netherlands. We had a blast, lots of concerts, played for Beatrix the Dutch former Queen. We had a gig in Gouda on a big stage in the water, did some music on a boat, did the tourist thing, and had lots of good food. 🙂
Lets do this again soon!!
Today I had a concert in the Outpost, in Boston. This was a concert in a series my friends organize called; four duo’s in momentum. The idea is that every concert there will be four duo’s performing that will create music on the spot, in the moment. Free music. For this concert I was asked to choose a duo partner to play with and I choose to work with Jernej Bervar, a guitarist from Slovenia that studies with me in Berklee College of music. We have been playing together, and he stayed in the Netherlands last year for a week to play some concerts with me.
When performing this experiment I used my iPad with several apps like Loopy, Moog, Synth, and Fingerjam. I must say that Jernej used his guitar to the fullest, including trying out all the weird sounds you could possibly make with a phone, your cable and your strings.
Have fun listening, but, please don’t get confused by the amazing camerawork from John Caruso 🙂
Eindelijk, Bob Mover heeft een nieuwe cd (juni 2013) en ik zag hem in Boston een optreden met gitarist Joe Cohn en drummer Bob Gullotti in oktober. Joe Cohn volg ik al jaren en het was geweldig om Bob nu dan ook te onmoeten. Een bijzonder persoon, wat je direct in zijn spel kan horen. Saxophonist en vocalist Bob Mover werkte met Chet Baker, Charles Mingus en Jaki Byard. Sinds de jaren 70 profileerde hij zich meer als een bandleider en is in staat om zowel emotionaliteit en techniek op het podium te brengen, en wel over de hele saxofoon linie – alt tenor en sopraan. Op de cd ‘It amazes me’ die hij in 2008 uitbracht is Bob Mover voor het eerst te horen als vocalist. Hierop volgde zijn nieuwe dubbel-cd “my heart tells me” waarbij hij zich zowel als saxofonist en vocalist laat horen. Samen met onder andere pianist Kenny Barron, bassist Bob Cranshaw en trompettist Josh Evans brengt hij het American songboek – wederom – tot leven.
“I consider myself a musician who sings, as opposed to a singer”
Meer informatie op; www.bobmover.com
In mijn tijd hier in Boston heb ik al wat meegemaakt, Sandy (de sneeuwstorm in Februari) en Lucy (de orkaan in oktober) en de brand tijdens midterm week (vorig jaar maart)… Maar dit, dit is echt verschrikkelijk. Een bomaanslag, 2 explosies, 2 ontmanteld, 3 doden, 140 gewonden en dat allemaal bij Berklee in de straat. Ongelofelijk bizar idee dat je dus niet veilig bent..
Berklee is nu al twee dagen gesloten, en ik ben thuis aan het studeren, zover dat gaat. Ben toch constant op facebook en de nieuwssites aan het chekken… Dus maar even een blog over de afgelopen dagen. Ik ben dinsdag ochtend meteen geinterviewd door het Leids Dagblad, die het nieuws op de voorpagina hebben gezet. Toch vreemd om het te lezen, als het zo op papier staat. Op dit soort momenten kom je even tot stilstand, denk je na, wat kan ik doen en wat ben ik eigenlijk aan het doen? De hele community leeft hier mee, en we wachten op de berichtgeving en de verdere ontwikkelingen.
Maandag ochtend fietste ik richting Berklee, halverwege kwam ik bij de Marathon uit, het was heerlijk weer en er waren enorm veel mensen op straat. Iedereen is vrij op patriots day, anyway. Ik had een koffie afspraak met Jacob, een designer die wellicht een art-video gaat maken voor een van mijn nummers. We zaten op het terras van Pavement – waar ik altijd kom – op Boylstonstreet …. (zie kaart)
We zaten te praten tot 2:15 uur. Hij wilde nog een rondje lopen, maar ik had repetitie om 2 uur, dus ik was laat, dus liepen we naar het huis van Alex, waarmee ik zou gaan repeteren, dat daar om de hoek is. Een half uur later waren er twee explosies en zagen we dit overal op facebook. Naast het huis waar we waren werd geklust dus we hadden helemaal niets gehoord. Maar de explosies waren dus wel dicht bij, ongeveer 10 minuten van waar ik eerder koffie dronk… We hebben vervolgens al onze vrienden gesmsed en gebeld, en de rest van de middag het nieuws gevolgd. Berklee belde, smste en mailde dat er een een alert was.
“There has been a report of an explosion near the Boston Marathon finish line. If you are on campus stay indoors, otherwise stay away from the campus and the marathon route. Appropriate updates will be provided as the situation develops and further information will be provided at berklee.edu/alerts.”
Het nieuws verspreide zich onwijs snel. Binnen 20 minuten kreeg ik een mail van Fulbright NYC, met de vraag of ik okay was en mensen/vrienden van over de hele wereld reageerden op facebook. Dank voor al jullie reacties! Wat dat betreft is het fijn om multimedia te hebben, zo ver van huis.
Rond 4 uur ben ik met Alex naar Berklee gelopen (150 Mass ave) want ik wilde mijn fiets ophalen om naar huis te gaan. Het was echter allemaal afgezet, ambulances, politie, militairen, helikopters n zelf van die tankachtige pantserwagens. De trams reden niet dus ik ben maar bij Berklee naar binnen gegaan waar ik een heel aantal vrienden trof. Sommigen konden ook niet naar huis. Na een tijdje praten besloten we dat we met zn allen naar iemands huis zouden gaan en daar eten zouden maken, en het nieuws volgen. Het was niet duidelijk of er nog meer dreiging was, maar er waren nog 2 extra bommen gevonden en ontmanteld. De foto’s en filmpjes met verschrikkelijke beelden kwamen ongecensureerd op tv en internet. Er was discussie over mogelijke andere bommen bij het vliegveld, maar twas niet helemaal duidelijk. Er was discussie over mogelijke verdachte… Sommige marathonrunners waren bij het horen van de explosie 2 kilometer terug gerend om bij het ziekenhuis bloed te doneren. Mensen stelden hun huis beschikbaar. En we kregen weer een bericht van Berklee: “Update: There have been no reports of injuries to the Berklee community or damage to its property. Please keep phone lines open for business and emergency purposes. Updates will be provided at berklee.edu/alerts.” Op zo’n moment is het fijn om met elkaar te zijn. Na de hele avond ben ik met twee vrienden terug naar Berklee gelopen en hebben we een militair gevraagd of ik mijn fiets kon pakken, hij was erg aardig en liep met me mee, kon ik eindelijk naar huis.
Wat een dag.
Het is bijna niet bij te houden… ik spaar mn verhaaltjes maar op, met de gedachte ze dan later te posten… misschien moet ik een wekelijks momentje inlassen…op dit moment waait het ernstig. Orkaan Sandy raast rond en over een paar uur zal t nog erger worden. Geen school, dus lekker binnen zitten de hele dag!
Wat ik mis aan Nederland… Albert Heijn, chocolade hagelslag, de ontbijtjes die ik deze zomer had. Kaas. Dat je als je een trap bent gelopen op de eerste verdieping bent (ipv op the second floor…). Als je in de lift staat en je wilt naar de bagaande grond dan moet je dus naar *1 … Dit scheelt als je naar verdieping 3 moet, dan hoef je dus maar twee trappen op, terwijl je in Nederland er drie zou moeten. In het begin drukte ik regelmatig op het knopje 0… waardoor ik in de kelder uitkwam. Beetje jammer…
Ook merkwaardig is dat Amerikanen overal afkortingen voor gebruiken. Straten zoals Comm. Ave (Commonwealth avenue.) en Mass Ave (Massachuchets avenue) de T (van trein, maar tis dus eigenlijk een soort van metro), BPC (Berklee Performace centre), JC (kleding winkel), 150/1140/921 (de gebouwen van Berklee…waar ik vaak les heb..), CWP (contemporary writing and production), MP&E (music production and engenering), OMG, wtf, LOL… etc.
Ook heeft Berklee zijn eigen humor: Berklee memes
Ik fiets hier wel veel. Dit semester wel 1,5 uur per dag, supermooi langs de rivier. Behalve als er een orkaan is, dus. Automobilisten kunnen niet zo goed rijden, dus moet je erg opletten, er zijn ook weinig fietspaden… maar,overal staan bordjes over wat wel en niet mag, soms heel uitgebreid, waardoor je even moet stoppen om het te lezen. Ook hangt er standaard op het toilet in restaurants een bordje met ” employees must wash their hands” dit is eenbeetje vreemd want ik vind dat IEDEREEN zijn handen moet wassen na toilet gebruik…
Wat ik mis aan Nederland… Albert Heijn, chocolade hagelslag, en de ontbijtjes die ik deze zomer had. Duiven die de hema binnenvliegen… Kaas. Boottochtjes door de Leidse grachten… Cafe de twee spieghels… En natuurlijk al mn familie en vrienden 🙂
20 oktober 2012
Overdag thee gedronken met Gabriella Martina. Zij komt uit Zwitserland en is al een tijdje afgestudeerd aan Berklee en werkt nu als zangeres en docent in Boston en omgeving. Je kunt haar nieuwe cd beluisteren op haar website : www.gabrielamartina.com/epk
Jason Lindner zou savonds spelen met Anat Cohen en ik ging uiteraard kijken. Jason had geregeld dat ik bij de crew hoorde en ik zou cd’s verkopen voor Anat, dat vond ze tof, en het was leuk om te doen. Het concert wat ze gaf waren eigen nummers en jazz standards, en het was echt geweldig. We hebben dan ook alle cd’s die ze bij zich had verkocht. (Een stuk of 40!) Je kan haar muziek beluisteren op http://anatcohen.com/
To zover wikipedia…
Toen ik hoorde van de fulbright TEDx event in Boston, op 24 april 2012 dacht ik dus: “dat is interessant!” Vervolgens heb ik me onmiddelijk ingeschreven als toehoorder. Lekker n dagje luisteren naar inspirerende praatjes. Meteen kreeg ik een mail terug, of ik ook mee wilde doen, optreden aan het begin van de conferentie! Zo geschiede. Ik trad op samen met Contrabassist Brian Sandlin. En twas het vroegste optreden dat ik ooit gedaan heb, 9.00 uur sochtends.. De rest van de dag waren er interessante lezingen over allerlei onderwerpen. Hieronder de lijst en, zoals je ziet, waren we de hele dag bezig. Super interessant verhaal van Catherine over het kweken van zijderupsen in Madagaskar als vorm van ontwikkelingshulp. Een verhaal van Thomas over zijn carrière en zijn fulbright experience, Bulent over het sterrenstelsel en zware gaten, en Bob over “nieuwe economie” … Een heel aantal van de verhalen zijn te zien op de TedX fulbright site. http://www.ted.com/tedx/events/3972# …. Hun volgende editie is in Duitsland… dus mocht je in de buurt zijn… 🙂
Justin Mih – Why Science Needs an Infusion of Rebellious Entrepreneurship – 2003 to Russia
Tala Khudairi – Facilitating That Which Is Possible – 2010 to Jordan
Thomas Reid – How My Fulbright Impacted Me – 2005 to United Kingdom
Henry Markram – Supercomputing the Brain’s Secrets (Video) – 1992 Israel to USA
Bülent Kizilan – Our Place in the Cosmos – 1998 Turkey to USA
Mary Ann Bates – They See Their Beautiful Future – 2006 to Switzerland
Christina Page – Using social media to help achieve the Vancouver’s 2020 sustainability goals – 2010 to Canada
Janet Echelman – Taking Imagination Seriously (video) – 1997 to India
Eric Howard – One Day, One Life – 1989 to Germany
Carlo Ratti – Architecture and Space (video) – 2000 Italy to USA
Nishant Lalwani – Fighting poverty with innovation: the power of social enterprise – 2011 UK to USA
Catherine Craig – Working Under the Radar: Conservation Through Economic Development in Madagascar – 2007 to Madagascar
Lawrence Hott – Every Cut Is A Lie – 1994 to UK
Ben Dunlap – A Passionate Life (video) – 1988 & 1989 to Thailand
Bob Massie – The New Economy & New Economics – 1993 USA to South Africa
Sandra Knight – The Greatest Pill Ever Invented – 2007 Jamaica to USA
Dit keer een kort verhaaltje…
Dacht ik eindelijk een keer muziekloos uit te gaan, liep het weer eens anders…
Met drie Fulbright vrienden die ik tijdens St Louis had ontmoet – zie vorige blog…. (een amerikanistiek-phd-er, een dokter en een filosoof) gingen we naar Top of the HUB… Dit is het hoogste punt van Boston, in het Prudential centre kon je dan de lift nemen en dan op de top van het uitzicht genieten en in het restaurant n drankje doen. Een erg sjieke bedoening, ze hadden bijvoorbeeld een Martini op de kaart van $90,- … Het was erg gezellig en toen zag ik dat mijn ensemble docent Ron Mahdi met zijn jazz trio aan het spelen was… dus zat er niet anders op (kuch) dan even mee doen. Ik mocht twee liedjes zingen – tmoest natuurlijk geen jamsessie worden. Zo gaat dat tegenwoordig… Aangezien ik geen werkvergunning heb om in Amerika te werken schuif ik dus zo nu en dan maar aan bij de ‘big cats’…. Superleuk! Hieronder een foto van zijn trio.. en van mn Fulbright vrienden. De laatste foto heeft wat verduidelijking nodig, hier wordt het zadel van mijn fiets getoond… ik sleep deze overal mee naar toe… want zonder zadel is mijn fiets niet zo aantrekkelijk!
