10 oktober 2012
De volgende ochtend moest ik vroeg op – rond 1130 had ik lunch met Ashley Kahn in gastronomie, een delicatesse zaak met kaas en charcuterie. Ashley Kahn is iemand die de hele jazz scène kent, hij werkt boor NYU en heeft de biografie van Coltrane geschreven (Love Supreme). Daarnaast heeft hij geschreven voor verschillende jazz magazines en kranten. Ik had Joanna uitgenodigd en Ashley had Massimo Chioccia uitgenodigd, een schilder uit Italië, die een expositie heeft met zijn jazz-georienteerde schilderijen in Birdland. ( Zijn website) Het was een interessante en relaxte middag. Na uitgebreid gegeten te hebben liepen we naar Central Park, daar was een festival: “jazz and colors” ter ere van de herfst. Wel dertig jazz bands speelden verspreid over het park en we hadden een superleuke wandeling. Aaron Goldberg speelde ook, en na zijn concert heb ik hem nog even gesproken…
Joanna moest naar Smalls en Ashley, Massimo en ik gingen chocolademelk drinken voordat ik met Ashley naar Dizzy’s jazzclub ging. We hebben nog geprobeerd om mijn fiets in zn auto te stoppen maar desondanks de hilariteit was t toch niet mogelijk…ach, ik fiets graag. Bij Dizzy’s voegde Joanna zich weer bij ons en zagen we t optreden van Gregory Porter, een zanger met een hele sterke stem, wat een energie. Ik werd voorgesteld aan de manager van Dizzy’s en daarna gingen we weer verder. De avond was immers nog niet afgelopen en het was een soort jazz marathon vandaag. Het concert dat daarop volgde was van Becca Stevens in the Jazz Gallery. Zij is een van de populairste jazz/songwriters van het moment. Mooie liedjes, op gitaar, ukelele en zang. Ik moet ook maar weer liedjes gaan schrijven. 😉
Na het optreden werd ik wederom voorgesteld aan de baas van de Jazz Gallery en gingen we nog wat drinken/ eten in Cafe EAR (wat eerst BAR was, als de TL-verlichting nog had gewerkt – zie foto). Het was een oud schipperscafe, want de straat was vroeger water…. en de schippers stapten zou uit hun boot om een borreltje te drinken bij EAR. Daarna heb ik Ashley en Massimo gedag gezegd en ben naar Smalls gefietst, daar was Joanna, en speelde Phillip Harper (trompet). Goed optreden. Ik werd voorgesteld aan Spike (baas van Smalls) en John Chin (pianist) waar ik even mee sprak. Daarna heb ik een heel lang gesprek gehad met Paul Odeh, over zijn leven in jazz. Hij is een jonge pianist – net als Aaron – en hij vertelde me over zijn ervaringen met jezelf leren kennen, en dat het in Jazz misschien nog wel lastiger is om jezelf te manifesteren dan in een 9-5 baan. Tom van der Zaal stond al een tijdje te hangen en ik moest hem even fatsoenlijk gedag zeggen. Deze saxofonist uit Den Haag is in New York voor 3 maandjes, en heeft het erg naar zijn zin. We gingen samen met Paul Odeh pizza eten en de volgende dag zouden we elkaar bij Joe’s concert ontmoeten. Aan het eind van de avond namen de jongens een taxi en ik ben naar huis gefietst. Wat een vrijheid.
