Dit keer een kort verhaaltje…
Dacht ik eindelijk een keer muziekloos uit te gaan, liep het weer eens anders…
Met drie Fulbright vrienden die ik tijdens St Louis had ontmoet – zie vorige blog…. (een amerikanistiek-phd-er, een dokter en een filosoof) gingen we naar Top of the HUB… Dit is het hoogste punt van Boston, in het Prudential centre kon je dan de lift nemen en dan op de top van het uitzicht genieten en in het restaurant n drankje doen. Een erg sjieke bedoening, ze hadden bijvoorbeeld een Martini op de kaart van $90,- … Het was erg gezellig en toen zag ik dat mijn ensemble docent Ron Mahdi met zijn jazz trio aan het spelen was… dus zat er niet anders op (kuch) dan even mee doen. Ik mocht twee liedjes zingen – tmoest natuurlijk geen jamsessie worden. Zo gaat dat tegenwoordig… Aangezien ik geen werkvergunning heb om in Amerika te werken schuif ik dus zo nu en dan maar aan bij de ‘big cats’…. Superleuk! Hieronder een foto van zijn trio.. en van mn Fulbright vrienden. De laatste foto heeft wat verduidelijking nodig, hier wordt het zadel van mijn fiets getoond… ik sleep deze overal mee naar toe… want zonder zadel is mijn fiets niet zo aantrekkelijk!
