Maandags ben ik met Jeroen naar het museum gegaan, ik was best moe van de dagen ervoor, maar het was belangrijk om nog effe af te spreken voor JS weer naar Nederland zou gaan. We spraken af bij het MoMa en we hebben onwijs veel lol gehad bij alle bizarre moderne kunst. Veel rare foto’s gemaakt. Die je hieronder wel ziet… Inmiddels was het avond en belde Richard me, of ik bij hem wederom kwam eten, wellicht. Ook Aaron Goldberg had gebeld dat hij gestressed was omdat zijn computer dood was en hij bezig was met het jazz for Obama concert. Ik zou hem helpen met het een en ander, dus zei ik JS gedag en ging ik naar Carnegie Hall. Daar waren de vrienden van Aaron aan het flyeren voor het Obama concert van de volgende dag. Met een stapel Flyers in mijn hand hiep ik mee. Veel mensen reageerden positief en we hadden leuke smalltalk. Toen sprak een zekere John me aan en hij vertelde me dat hij betrokken was bij de Jazz Gallery. Vervolgens zei hij me dat zijn date gecancelled had en dat hij dus een extra kaartje had voor de show in Carnegy Hall. Tuurlijk wilde ik mee! The New Orleans Orchestra speelde….en vierde hun tien jarig bestaan, met speciale gasten als Bradford Marsalis en Deedee Bridgewater. Dus zat ik ineens op rij 9 , helemaal vooraan. Het was een geweldig concert en als toegift kwam de hele band door de zaal lopen – net als in New Orleans! Na het concert moest ik haasten want Joe stond te wachten bij de Village Vanguard, we gingen naar de Bigband kijken. Dat is mijn favouriet! De arrangementen van Thad Jones … zo zou ik graag leren schrijven. Dit semester volg ik ook het vak arrangeren voor 6 blazers, en volgend semester neem ik Arrangeren voor Bigband. De Vanguard bigband bestond uit grote namen, en muzikanten op leeftijd, maar ze waren zo strak, zo veel swing. Geweldig. Joe was ook helemaal in zijn element.
