NYC – Concert Ravi Coltrane en Greg Hutchinson

photo

Zaterdags heb ik pompoensoep gemaakt met Joe en dat was super, hij houd erg van koken en was erg enthousiast. Ook hebben we klassiek piano gespeeld en gezongen, en toen zelfs muziek uit de the Phantom, (en andere Andrew Lloyd Webber muziek) en toen hebben we wat liederen van Brahms gedaan en wat sightreading … De avond was nog jong en ik ben naar Fatcat gegaan waar Raphael Delugoff speelde, een pianist, en toen naar Smalls. Ik belde Richard (een gitarist en vriend van mij) even op omdat hij me bericht had. Hij had op FB gezien dat ik in de stad was, en wilde afpreken. Ik had echter niet zoveel zin in om in het midden van de nacht naar Astoria te gaan en dan bij hem te crashen… Hij wel, hij wilde zelfs een taxi betalen… pfff. .. Maar op het moment dat ik met hem aan de telefoon hing kwam Gregory Hutchinson aangelopen. Hij kende mij nog vanwege Reuben en Aaron. En ik heb toen Richard bedankt, en heb met Greg in Smalls gehangen. We hadden een lang gesprek, en toen zei hij dat hij een mooie cd van Betty Carter in de auto had, en dat de Smalls sessie maar niets was. (Op dat moment waren er alleen piepende en knorrende saxofonisten op de sessie)… Vervolgens zaten we samen in zijn auto. We spraken over ons leven, en ik deed mijn beklag over mannen in de jazz. Hij dropte me af bij Joe en ik ging slapen, ik denk dat het rond een uur of 5/6 moet zijn geweest. Weer een nacht weinig slaap…

Greg had me uitgenodigd voor zijn concert de dag erop met Ravi Coltrane in the Village Vanguard. Na nieuwe schoenen gekocht te hebben ging ik naar Joe om me klaar te maken voor de avond en ging ik een hapje eten met Linnea, (een klasgenoot van Berklee) die ook in de stad was. Toen ben ik naar the Vanguard gegaan, dat was een super concert. Ik zat vooraan, en het was – ik moet toegeven – interessant om Greg te zien drummen. Ik had hem al veel vaker zien drummen, maar in de context van de gesprekken die we de avond daarvoor hadden gehad, leek het toch heel anders. Hij heeft een soort humor en intensiteit als persoon en dat reflecteerd in zijn spel, wat ik erg waardeer, en ik heb veel respect voor hem als muzikant. Tijdens de show zat ik naast een andere drummer, Eric Peters, en we hebben even gesproken. Na de show heb ik uiteraard Greg gedag gezegd en ik ging door naar Smalls.
(6/7 oktober 2012)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *